Σε ποια ηλικία και πώς ξέρεις ότι είσαι γκέυ, λεσβία ή αμφί;
Οι άνθρωποι που έχουν συναισθήματα έλξης προς άτομα του ίδιου φύλου τα συνειδητοποιούν την ίδια περίοδο που τα συνειδητοποιούν όλοι οι άνθρωποι. Έρευνες έχουν δείξει ότι αυτό συμβαίνει για τους περισσότερους ανθρώπους ανάμεσα στο μέσον της παιδικής ηλικίας και την προεφηβεία. Αυτή η συναισθηματική, ρομαντική και σεξουαλική έλξη εμφανίζεται χωρίς πρότερη σεξουαλική εμπειρία. Είτε πρόκειται για την ετεροφυλοφιλία, την ομοφυλοφιλία ή την αμφισεξουαλικότητα μπορείς να ξέρεις τον σεξουαλικό σου προσανατολισμό χωρίς να κάνεις σεξ.
Όμως, υπάρχουν και διαφορές. Για τους ετεροφυλόγιλους και τις ετεροφυλόφιλες τα συναισθήματα έλξης προς άτομα του άλλου φύλου ενισχύονται και στηρίζονται από την οικογένεια, την κοινωνία, την σύγχρονη κουλτούρα, την θρησκεία και το κράτος από πολύ νωρίς. Για παράδειγμα, πόσο συχνά ακούμε έναν/μία ενήλικα συγγενή να ρωτάει έναν ανιψιό, εγγονό ή γιό αν έχει κοπέλα και το αντίστροφο αν πρόκειται για κορίτσι; Άκομα κι αν γίνεται με απόλυτα αθώο τρόπο, τέτοιες καταστάσεις ενισχύουν την ιδέα ότι πρέπει να είσαι ετεροφυλόφιλος/η. Για τις λεσβίες και τους γκέυ η εμπειρία είναι πολύ διαφορετική. Πριν ακόμα ξέρουν ποια είναι τα συναισθήματά τους, οι λεσβίες και οι γκέυ έχουν μάθει ότι αυτά τα συναισθήματα αντιμετωπίζονται αρνητικά, ότι δεν γίνονται αποδεκτά και ότι δεν πρέπει να είναι έτσι. Ανάλογα με όσα θα ακούσουν από τους γονείς τους και από τους ανθρώπους γύρω τους μαθαίνουν γρήγορα να μην μοιράζονται τις σκέψεις τους, τις επιθυμίες τους και τα συναισθήματά τους.
Βέβαια, υπάρχουν διαφορές και μεταξύ των λεσβιών, των γκέυ και των αμφισεξουαλικών. Ορισμένοι και ορισμένες το ξέρουν πολύ πριν κάνουν κάποια σχέση, αλλοι και άλλες αποκτούν σεξουαλική εμπειρία (με άτομα του ίδιου ή του διαφορετικού φύλου) πριν προσδιορίσουν οριστικά τον σεξουαλικό προσανατολισμό τους. Οι προκαταλήψεις και οι διακρίσεις δυσκολεύουν πολλούς ανθρώπους να αποδεχτούν τον σεξουαλικό προσανατολισμό τους, γι' αυτό μπορεί να είναι μια αργή διαδικασία.
Μπορεί να ανακαλύψεις ότι είσαι λεσβία ή γκέυ αργότερα στη ζωή σου;
Κάθε άνθρωπος έχει διαφορετική εμπειρία για τον σεξουαλικό του προσανατολισμό. Αν και για τους περισσότερους ανθρώπους είναι ξεκάθαρος ο σεξουαλικός προσανατολισμός στην εφηβεία (άσχετα από το τι μπορεί να λένε ή να κάνουν), υπάρχουν και άνθρωποι που συνειδητοποιούν τα συναισθήματά τους αυτά στα τριάντα ή τα σαράντα. Για κάποιους ανθρώπους αυτά τα συναισθήματα είναι απόλυτα ξεκάθαρα, αλλά για άλλους μπορεί να υπάρχει μεγαλύτερος χώρος για περισσότερες εμπείριες και για συνειδητοποίηση κάποιων πραγμάτων αργότερα στη ζωή.
Νιώθουν οι γκέυ, οι λεσβίες και οι άμφί άσχημα ή ντροπή που είναι γκέυ/λεσβίες/αμφϊ;
Αυτό είναι πολύ συχνό φαινόμενο. Οι περισσότεροι γκέυ, οι περισσότερες λεσβίες και οι περισσότεροι/ες αμφί μεγαλώνουν σχεδόν χωρίς καθόλου θετικά πρότυπα για τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό. Μαθαίνουν ότι είναι κάτι αηδιαστικό, ανήθικο, αποκρουστικό, απαίσιο, κατώτερο και αποφευκτέο. Μαθαινουν ότι θα τους αποκαλούν αδερφές, πούστηδες, πισωγλέντηδες, νταλίκες, τζιβιτζιλούδες, μπινέδες και πολλά άλλα. Μαθαίνουν ότι θα υφίστανται διακρίσεις και ότι δεν θα έχουν τις ίδιες ευκαιρίες με όλους τους άλλους. Έτσι, είναι φυσιολογική αντίδραση να νιώθουν οι λεσβίες, οι γκέυ και οι αμφί άσχημα και να ντρέπονται για τα συναισθήματα έλξης που έχουν προς άτομα του ίδιου φύλου. Αργότερα, αρκετές λεσβίες, γκέυ και αμφί καταφέρνουν να ξεπεράσουν αυτά τα συναισθήματα, αλλά πολλοί και πολλές δεν τα ξεπερνούν ποτέ με δραματικά αποτελέσματα για την ψυχική τους υγεία και για τις επιλογές που κάνουν στην ζωή τους.
Πώς μαθαίνουν οι γκέυ, οι λεσβίες και οι αμφί να αποδέχονται ότι είναι γκέυ/λεσβίες/αμφί;
Για κάποιους ανθρώπους είναι αυτόματο, αλλά για τους περισσότερους είναι μια διαδικασία, συχνά επίπονη. Υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι για να αποδεχτεί κανείς/μιά την ομοφυλοφιλία ή αμφισεξουαλικότητά του. Άλλοι/ες κάνουν έρευνα, διαβάζοντας ό,τι υπάρχει γύρω από το θέμα, ενώ άλλοι/ες βρίσκουν πρότυπα στο οικογενειακό τους περιβάλλον ή στους χώρους που κινούνται και συνυπάρχουν με άλλους/ες, όπως το σχολείο. Αρκετοί/ές καταφεύγουν σε ειδικούς ψυχικής υγείας, οι οποίοι/ες, όμως, πολλές φορές δεν έχουν σωστή κατάρτιση και αντί για επιστημονική αντιμετώπιση του ατόμου, επιβάλλουν σε αυτό με ψευδοεπιστημονικές μεθόδους και λανθασμένη πληροφορηση τις δικές τους προκαταλήψεις, τα δικά τους στερεότυπα και την δική τους έλλειψη ενημέρωσης και αντιπάθεια προς την ομοφυλοφιλία, την αμφισεξουαλικότητα, τους γκέυ, τις λεσβίες και τους/τις αμφί.
Σαφώς, δεν αποδέχονται όλοι οι γκέυ, οι λεσβίες και αμφί τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό και μπορεί να προσπαθήσουν ιδιαίτερα να καταπιέσουν αυτά τα συναισθήματα. Συχνά, αυτοί οι άνθρωποι ψαχνουν για "θεραπεία" μέσω ψωχοθεραπείας, ή της θρησκείας. Αυτές οι προσπάθειες είναι σαφώς καταδικασμένες να αποτύχουν, γιατί η ομοφυλοφιλία δεν είναι ασθένεια.
Αρέσει στις λεσβίες, στους γκέυ και στους/τις αμφί να είναι έτσι;
Η απάντηση σε αυτήν την ερώτηση εξαρτάται από το ποιόν ή ποια θα ρωτήσεις. Από όσους και όσες λένε ότι είναι ευτυχισμένοι/ες, η απάντηση μπορεί να περιλαμβάνει πράγματα όπως ότι δεν φαντάζονται τον εαυτό τους να είναι κάτι διαφορετικό από αυτό που είναι, ότι έτσι τους δόθηκε η ευκαιρία να αμφισβητήσουν στερεότυπα και υποθέσεις που μαθαίνουν από μικρή ηλικία για τη ζωή και τους ανθρώπους, ότι είναι πιο ευαίσθητοι και κατανοούν πιο εύκολα και πιο καλά τον ρατσισμό, τις διακρίσεις και την ανθρώπινη διαφορετικότητα, επειδή μεγάλωσαν σε μια κοινωνία όπου ήταν "ξένοι/ες" και περιθωριοποιημένοι/ες και ότι μπορούν να αποφασίσουν οι ίδιοι/ες για το ποια θα είναι η πορεία της ζωής τους, χωρίς να χρειάζοται να ακολουθήσουν την πεπατημένη των ετεροφυλοφιλικών προτύπων.
Άλλοι και άλλες έχουν αρνητικά συναισθήματα για λόγους όπως ότι θα ήταν πιο εύκολο να βρουν σύντροφο, θα ήταν πιο εύκολη η ζωή τους χωρίς διακρίσεις, θα είχαν λιγότερα προβλήματα στις διαπροσωπικές τους σχέσεις, ότι θα είχαν περισσοτερες ευκαιρίες, για παράδειγμα στην καριέρα τους και ότι θα ήταν πιο εύκολο να κάνουν οικογένεια και παιδιά.
Πώς είναι να είσαι γκέυ, λεσβία, αμφί παιδί ή έφηβος;
Η εμπειρία του καθενός και της καθεμίας είναι διαφορετική, αλλά σε γενικές γραμμές το να μεγαλώνεις ως λεσβία, γκέυ ή αμφί είναι μια πρόκληση. Τα δύο κυρίαρχα συναισθήματα που επισκιάζουν την εφηβεία ενός γκέυ, μιας λεσβίας ή ενός/μιας αμφί είναι ο φόβος και ένα αίσθημα απομόνώσης, πέρα απο την απόρριψη, τον πόνο και τον τρόμο που βιώνουν. Νιώθουν φόβο, μήπως το μάθουν οι φίλοι/ες και οι γονείς τους και τι θα νομίζουν ή πώς θα αντιδράσουν, ή αν το μάθουν, νιώθουν φόβο για λεκτική, σωματική και ψυχολογική βία, για εξωφρενικές αντιδράσεις και για τρομερές αρνητικες αλλαγές στη ζωή τους. Νιώθουν απομόνωση, γιατί πολύ συχνά δεν έχουν κάποιον/α να μιλήσουν γι' αυτό το θέμα, δεν έχουν πρότυπα στον περίγυρό τους και πιστεύουν ότι είναι οι μόνοι/ες με αυτά τα συναισθήματα. Αυτό το αίσθημα απομόνωσης μπορεί να είναι πάρα πολύ καταστροφικό, γι' αυτό είναι απαραίτητο και πάρα πολύ χρήσιμο να υπάρχει κάποιος άνθρωπος στον οποίο ένας γκέυ, μιά λεσβία ή ένας/μία αμφί να μπορεί να μιλήσει για αυτά τα θέματα. Αν κάποιος/α είναι γκέυ, λεσβία ή αμφί, είναι καλό να βρει έναν άνθρωπο εμπιστοσύνης και να μιλήσει σε αυτόν ή αυτήν για τα συναισθήματα έλξης προς άτομα του ίδιου φύλου που έχει. Αν αυτό δεν είναι δυνατό, μπορεί να επικοινωνήσει με κάποια οργάνωση ή κάποιο site, όπως η ομάδα αυτογνωσίας-ενδυνάμωσης που λειτουργεί στα πλαίσια της ΟΛΚΕ ή το ηλεκτρονικό περιοδικό 10%. Όταν μοιράζονται τις σκέψεις τους με κάποιον/α άλλον/η, συνήθως νιώθουν μεγάλη ανακούφιση και βελτιώνεται κατά πολύ το αίσθημα φορτίου που έχουν, εφόσον ο άνθρωπος στον οποίο θα εκμυστηρευτούν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό δεν προδώσει την εμπιστοσύνη τους και δεν αντιδράσει αρνητικά.
Είναι καλό να αποκαλύπτεις ότι είσαι γκέυ, λεσβία ή αμφί στην εφηβεία;
Στην εφηβεία οι άνθρωποι αποδεσμεύονται από τους γονείς τους και αναπτύσσουν την προσωπική τους αυτονομία. Η εφηβεία είναι μια περίοδος πειραματισμού, συνειδητοποίησης σεξουαλικων συναισθημάτων και απόκτησης εμπειριών που μπορεί να προκαλέσουν σύγχηση στον/στην έφηβο. Με τον καιρό η κατάσταση ξεκαθαρίζει για τους/τις εφήβους/ες, αλλά όχι με τον ίδιο τρόπο ή προς την ίδια κατεύθυνση για όλους και όλες.
Μερικοί και μερικές εμφανίζουν ομοερωτική σεξουαλική συμπεριφορά, αλλά φοβούνται να ταυτιστούν και να αυτοπροσδιοριστούν ως λεσβίες, γκέυ ή αμφί λόγω του συνακόλουθου στίγματος.
Άλλοι/ες έχουν συνεχώς συναισθύματα έλξης προς το ίδιο φύλο, αλλά δεν εμφανόζουν σεξουαλική συμπεριφορά ή μπορεί να εμφανίσουν ετεροφυλοφιλική συμπεριφορά. Λόγω του προαναφερθέντος στίγματος, πολλοί νέοι και πολλές νέες βιώνουν τέτοια συναισθήματα για πολλά χρόνια πριν ενεργοποιηθούν σεξουαλικά ή πριν αποκαλύψουν τον σεξουαλικό προσανατολισμό τους.
Για μερικούς/ες εφήβους/ές αυτή η εξερεύνηση οδηγεί σε λεσβιακή, γκέυ ή αμφισεξουαλική ταυτότητα. Η αναγνώριση αυτής της ταυτότητας μπορεί να βάλει ένα τέλος στην σύγχυση. Όταν βιώνουν την στήριξη από το περιβάλλον τους, τους γονείς τους, τους/τις φίλους/ες, άλλους/ες συγγενείς, δασκάλους/ες κτλ είναι πολύ πιθανότερο να ζήσουν υγιείς και ικανοποιητικές ζωές, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα στο υπόλοιπο της εφηβείας. Όσο πιο νωρίς γίνει αυτή η συνειδητοποίηση τόσο περισσότερη στήριξη χρειάζεται ο/η έφηβος.
Οσοι και όσες δεν ταυτίζονται με το ετεροφυλοφιλικό πρότυπο μπορεί να αντιμετωπίσουν προβλήματα, όπως νταηλίκι και να αποκτήσουν αρνητικες εμπειρίες λόγω αντιδράσεων από το κοινωνικό περιβάλλον (οικογένεια και σχολείο). Αυτές οι εμπειρίες, αν είναι έντονες, μπορεί να οδηγήσουν σε αυτοκτονικές τάσεις και συμπειριφορές υψηλού κινδύνου, όπως το σεξ χωρίς προφυλάξεις, και η κατάχρηση αλκοόλ και ναρκωτικών ουσιών. Από την άλλη, πολλές λεσβίες, γκέυ και αμφισεξουαλικοί/ες δεν εμφανίζουν υψηλότερο ρίσκο για πνευματικά/ψυχολογικά προβλήματα ή προβλήματα υγείας. Συνήθως, τα προβλήματα οφείλονται στις προκαταλήψεις και τις διακρίσεις. Η στήριξη σε αυτές τις περιπτώσεις από τους σημαντικούς ανθρώπους στην ζωή του/της εφήβου μπορεί να αποτελέσει ισχυρό αντίβαρο και να στρέψει την ζωή του/της σε εντελώς άλλη κατεύθυνση.
Η στήριξη από την οικογένεια, το σχολείο και στον ευρύτερο κοινωνικό περίγυρο βοηθά να μειωθεί το ρίσκο και να αυξηθούν οι πιθανότητες υγιούς ανάπτυξης του/της εφήβου. Ο νέες και οι νέοι χρειάζονται φροντίδα και στήριξη, ενθάρρυνση να συγχρωτιζονται με συνομηλίκους/ες και όχι υπερβολικά υψηλές προσδοκίες. Οι λεσβίες, οι γκέυ και οι αμφί που τα καταφέρνουν παρά το στρες, είναι συνήθως εκείνοι κι εκείνες που επιδεικνύουν κοινωνικές ικανότητες, που μπορούν να λύνουν τα προβλήματα τους, έχουν αίσθηση αυτονομίας και θέτουν στόχους για το μέλλον.
πηγή: www.olke.org

Όμως, υπάρχουν και διαφορές. Για τους ετεροφυλόγιλους και τις ετεροφυλόφιλες τα συναισθήματα έλξης προς άτομα του άλλου φύλου ενισχύονται και στηρίζονται από την οικογένεια, την κοινωνία, την σύγχρονη κουλτούρα, την θρησκεία και το κράτος από πολύ νωρίς. Για παράδειγμα, πόσο συχνά ακούμε έναν/μία ενήλικα συγγενή να ρωτάει έναν ανιψιό, εγγονό ή γιό αν έχει κοπέλα και το αντίστροφο αν πρόκειται για κορίτσι; Άκομα κι αν γίνεται με απόλυτα αθώο τρόπο, τέτοιες καταστάσεις ενισχύουν την ιδέα ότι πρέπει να είσαι ετεροφυλόφιλος/η. Για τις λεσβίες και τους γκέυ η εμπειρία είναι πολύ διαφορετική. Πριν ακόμα ξέρουν ποια είναι τα συναισθήματά τους, οι λεσβίες και οι γκέυ έχουν μάθει ότι αυτά τα συναισθήματα αντιμετωπίζονται αρνητικά, ότι δεν γίνονται αποδεκτά και ότι δεν πρέπει να είναι έτσι. Ανάλογα με όσα θα ακούσουν από τους γονείς τους και από τους ανθρώπους γύρω τους μαθαίνουν γρήγορα να μην μοιράζονται τις σκέψεις τους, τις επιθυμίες τους και τα συναισθήματά τους.
Βέβαια, υπάρχουν διαφορές και μεταξύ των λεσβιών, των γκέυ και των αμφισεξουαλικών. Ορισμένοι και ορισμένες το ξέρουν πολύ πριν κάνουν κάποια σχέση, αλλοι και άλλες αποκτούν σεξουαλική εμπειρία (με άτομα του ίδιου ή του διαφορετικού φύλου) πριν προσδιορίσουν οριστικά τον σεξουαλικό προσανατολισμό τους. Οι προκαταλήψεις και οι διακρίσεις δυσκολεύουν πολλούς ανθρώπους να αποδεχτούν τον σεξουαλικό προσανατολισμό τους, γι' αυτό μπορεί να είναι μια αργή διαδικασία.
Μπορεί να ανακαλύψεις ότι είσαι λεσβία ή γκέυ αργότερα στη ζωή σου;
Κάθε άνθρωπος έχει διαφορετική εμπειρία για τον σεξουαλικό του προσανατολισμό. Αν και για τους περισσότερους ανθρώπους είναι ξεκάθαρος ο σεξουαλικός προσανατολισμός στην εφηβεία (άσχετα από το τι μπορεί να λένε ή να κάνουν), υπάρχουν και άνθρωποι που συνειδητοποιούν τα συναισθήματά τους αυτά στα τριάντα ή τα σαράντα. Για κάποιους ανθρώπους αυτά τα συναισθήματα είναι απόλυτα ξεκάθαρα, αλλά για άλλους μπορεί να υπάρχει μεγαλύτερος χώρος για περισσότερες εμπείριες και για συνειδητοποίηση κάποιων πραγμάτων αργότερα στη ζωή.
Νιώθουν οι γκέυ, οι λεσβίες και οι άμφί άσχημα ή ντροπή που είναι γκέυ/λεσβίες/αμφϊ;

Πώς μαθαίνουν οι γκέυ, οι λεσβίες και οι αμφί να αποδέχονται ότι είναι γκέυ/λεσβίες/αμφί;
Για κάποιους ανθρώπους είναι αυτόματο, αλλά για τους περισσότερους είναι μια διαδικασία, συχνά επίπονη. Υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι για να αποδεχτεί κανείς/μιά την ομοφυλοφιλία ή αμφισεξουαλικότητά του. Άλλοι/ες κάνουν έρευνα, διαβάζοντας ό,τι υπάρχει γύρω από το θέμα, ενώ άλλοι/ες βρίσκουν πρότυπα στο οικογενειακό τους περιβάλλον ή στους χώρους που κινούνται και συνυπάρχουν με άλλους/ες, όπως το σχολείο. Αρκετοί/ές καταφεύγουν σε ειδικούς ψυχικής υγείας, οι οποίοι/ες, όμως, πολλές φορές δεν έχουν σωστή κατάρτιση και αντί για επιστημονική αντιμετώπιση του ατόμου, επιβάλλουν σε αυτό με ψευδοεπιστημονικές μεθόδους και λανθασμένη πληροφορηση τις δικές τους προκαταλήψεις, τα δικά τους στερεότυπα και την δική τους έλλειψη ενημέρωσης και αντιπάθεια προς την ομοφυλοφιλία, την αμφισεξουαλικότητα, τους γκέυ, τις λεσβίες και τους/τις αμφί.
Σαφώς, δεν αποδέχονται όλοι οι γκέυ, οι λεσβίες και αμφί τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό και μπορεί να προσπαθήσουν ιδιαίτερα να καταπιέσουν αυτά τα συναισθήματα. Συχνά, αυτοί οι άνθρωποι ψαχνουν για "θεραπεία" μέσω ψωχοθεραπείας, ή της θρησκείας. Αυτές οι προσπάθειες είναι σαφώς καταδικασμένες να αποτύχουν, γιατί η ομοφυλοφιλία δεν είναι ασθένεια.
Αρέσει στις λεσβίες, στους γκέυ και στους/τις αμφί να είναι έτσι;

Άλλοι και άλλες έχουν αρνητικά συναισθήματα για λόγους όπως ότι θα ήταν πιο εύκολο να βρουν σύντροφο, θα ήταν πιο εύκολη η ζωή τους χωρίς διακρίσεις, θα είχαν λιγότερα προβλήματα στις διαπροσωπικές τους σχέσεις, ότι θα είχαν περισσοτερες ευκαιρίες, για παράδειγμα στην καριέρα τους και ότι θα ήταν πιο εύκολο να κάνουν οικογένεια και παιδιά.
Πώς είναι να είσαι γκέυ, λεσβία, αμφί παιδί ή έφηβος;
Η εμπειρία του καθενός και της καθεμίας είναι διαφορετική, αλλά σε γενικές γραμμές το να μεγαλώνεις ως λεσβία, γκέυ ή αμφί είναι μια πρόκληση. Τα δύο κυρίαρχα συναισθήματα που επισκιάζουν την εφηβεία ενός γκέυ, μιας λεσβίας ή ενός/μιας αμφί είναι ο φόβος και ένα αίσθημα απομόνώσης, πέρα απο την απόρριψη, τον πόνο και τον τρόμο που βιώνουν. Νιώθουν φόβο, μήπως το μάθουν οι φίλοι/ες και οι γονείς τους και τι θα νομίζουν ή πώς θα αντιδράσουν, ή αν το μάθουν, νιώθουν φόβο για λεκτική, σωματική και ψυχολογική βία, για εξωφρενικές αντιδράσεις και για τρομερές αρνητικες αλλαγές στη ζωή τους. Νιώθουν απομόνωση, γιατί πολύ συχνά δεν έχουν κάποιον/α να μιλήσουν γι' αυτό το θέμα, δεν έχουν πρότυπα στον περίγυρό τους και πιστεύουν ότι είναι οι μόνοι/ες με αυτά τα συναισθήματα. Αυτό το αίσθημα απομόνωσης μπορεί να είναι πάρα πολύ καταστροφικό, γι' αυτό είναι απαραίτητο και πάρα πολύ χρήσιμο να υπάρχει κάποιος άνθρωπος στον οποίο ένας γκέυ, μιά λεσβία ή ένας/μία αμφί να μπορεί να μιλήσει για αυτά τα θέματα. Αν κάποιος/α είναι γκέυ, λεσβία ή αμφί, είναι καλό να βρει έναν άνθρωπο εμπιστοσύνης και να μιλήσει σε αυτόν ή αυτήν για τα συναισθήματα έλξης προς άτομα του ίδιου φύλου που έχει. Αν αυτό δεν είναι δυνατό, μπορεί να επικοινωνήσει με κάποια οργάνωση ή κάποιο site, όπως η ομάδα αυτογνωσίας-ενδυνάμωσης που λειτουργεί στα πλαίσια της ΟΛΚΕ ή το ηλεκτρονικό περιοδικό 10%. Όταν μοιράζονται τις σκέψεις τους με κάποιον/α άλλον/η, συνήθως νιώθουν μεγάλη ανακούφιση και βελτιώνεται κατά πολύ το αίσθημα φορτίου που έχουν, εφόσον ο άνθρωπος στον οποίο θα εκμυστηρευτούν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό δεν προδώσει την εμπιστοσύνη τους και δεν αντιδράσει αρνητικά.
Είναι καλό να αποκαλύπτεις ότι είσαι γκέυ, λεσβία ή αμφί στην εφηβεία;
Στην εφηβεία οι άνθρωποι αποδεσμεύονται από τους γονείς τους και αναπτύσσουν την προσωπική τους αυτονομία. Η εφηβεία είναι μια περίοδος πειραματισμού, συνειδητοποίησης σεξουαλικων συναισθημάτων και απόκτησης εμπειριών που μπορεί να προκαλέσουν σύγχηση στον/στην έφηβο. Με τον καιρό η κατάσταση ξεκαθαρίζει για τους/τις εφήβους/ες, αλλά όχι με τον ίδιο τρόπο ή προς την ίδια κατεύθυνση για όλους και όλες.
Μερικοί και μερικές εμφανίζουν ομοερωτική σεξουαλική συμπεριφορά, αλλά φοβούνται να ταυτιστούν και να αυτοπροσδιοριστούν ως λεσβίες, γκέυ ή αμφί λόγω του συνακόλουθου στίγματος.
Άλλοι/ες έχουν συνεχώς συναισθύματα έλξης προς το ίδιο φύλο, αλλά δεν εμφανόζουν σεξουαλική συμπεριφορά ή μπορεί να εμφανίσουν ετεροφυλοφιλική συμπεριφορά. Λόγω του προαναφερθέντος στίγματος, πολλοί νέοι και πολλές νέες βιώνουν τέτοια συναισθήματα για πολλά χρόνια πριν ενεργοποιηθούν σεξουαλικά ή πριν αποκαλύψουν τον σεξουαλικό προσανατολισμό τους.
Για μερικούς/ες εφήβους/ές αυτή η εξερεύνηση οδηγεί σε λεσβιακή, γκέυ ή αμφισεξουαλική ταυτότητα. Η αναγνώριση αυτής της ταυτότητας μπορεί να βάλει ένα τέλος στην σύγχυση. Όταν βιώνουν την στήριξη από το περιβάλλον τους, τους γονείς τους, τους/τις φίλους/ες, άλλους/ες συγγενείς, δασκάλους/ες κτλ είναι πολύ πιθανότερο να ζήσουν υγιείς και ικανοποιητικές ζωές, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα στο υπόλοιπο της εφηβείας. Όσο πιο νωρίς γίνει αυτή η συνειδητοποίηση τόσο περισσότερη στήριξη χρειάζεται ο/η έφηβος.
Οσοι και όσες δεν ταυτίζονται με το ετεροφυλοφιλικό πρότυπο μπορεί να αντιμετωπίσουν προβλήματα, όπως νταηλίκι και να αποκτήσουν αρνητικες εμπειρίες λόγω αντιδράσεων από το κοινωνικό περιβάλλον (οικογένεια και σχολείο). Αυτές οι εμπειρίες, αν είναι έντονες, μπορεί να οδηγήσουν σε αυτοκτονικές τάσεις και συμπειριφορές υψηλού κινδύνου, όπως το σεξ χωρίς προφυλάξεις, και η κατάχρηση αλκοόλ και ναρκωτικών ουσιών. Από την άλλη, πολλές λεσβίες, γκέυ και αμφισεξουαλικοί/ες δεν εμφανίζουν υψηλότερο ρίσκο για πνευματικά/ψυχολογικά προβλήματα ή προβλήματα υγείας. Συνήθως, τα προβλήματα οφείλονται στις προκαταλήψεις και τις διακρίσεις. Η στήριξη σε αυτές τις περιπτώσεις από τους σημαντικούς ανθρώπους στην ζωή του/της εφήβου μπορεί να αποτελέσει ισχυρό αντίβαρο και να στρέψει την ζωή του/της σε εντελώς άλλη κατεύθυνση.
Η στήριξη από την οικογένεια, το σχολείο και στον ευρύτερο κοινωνικό περίγυρο βοηθά να μειωθεί το ρίσκο και να αυξηθούν οι πιθανότητες υγιούς ανάπτυξης του/της εφήβου. Ο νέες και οι νέοι χρειάζονται φροντίδα και στήριξη, ενθάρρυνση να συγχρωτιζονται με συνομηλίκους/ες και όχι υπερβολικά υψηλές προσδοκίες. Οι λεσβίες, οι γκέυ και οι αμφί που τα καταφέρνουν παρά το στρες, είναι συνήθως εκείνοι κι εκείνες που επιδεικνύουν κοινωνικές ικανότητες, που μπορούν να λύνουν τα προβλήματα τους, έχουν αίσθηση αυτονομίας και θέτουν στόχους για το μέλλον.
πηγή: www.olke.org